Dalış konusu basitçe sualtına inmeyi ifade eden bir eylem olarak görülmekle beraber, uluslararası literatüre bakıldığında kendi arasında birçok açılıma ve farklılıklara sahiptir. Bachgrach (1982) dalış tarihinde beş ana metot tanımlamaktadır.
Bunlardan ilk ikisi, Serbest Dalış ve Skin dalışı diğerlerinden ayıran en önemli husus, bunların yapay hava kaynağı kullanmaması ve soluklanma imkânı vermeyen dalışlar olmasıdır. Her ikisi de ciğer kapasitesi ile sınırlı olan ve yüzeyde tutulan havanın kullanıldığı, suyun altına dalmaya ve tutulan bir nefeslik havanın tüketimi ile tekrar yüzeye çıkılan dalış yöntemidir.
Dalış Çeşitleri şu iki gruba ayrılmaktadır.
DolayısıylaSerbest Dalış ve Skin Dalışına ALETSİZ dalış adı verilmektedir. Dalış esnasında ŞNORKEL, GÖZLÜK ve PALET kullanılması bu dalışın Aletsiz niteliğini zedelemez. Aletten kasıt, yapay hava kaynağı kullanması ile ilgilidir.
Diğer 3 usul(3/4/5 Maddeler), dalış esnasında, solumaya olanak verecek şekilde bazı gereç/aletleri kullanmaya imkan verdiği için Aletli Dalış olarak isimlendirilir. Böylece suyun altında kalma süreleri uzar. Sualtı belgeselleri çekmek, Sualtı kazıları yapmak ve Sanayi Dalgıçlığı gibi faaliyetler için bu tür dalış yöntemleri kullanılmaktadır.
Serbest dalış temel olarak, tutulabilen bir nefes ile yapılabildiğinden dalış esnasında ağır bir eylem yapmanın imkânı yoktur.
Ülkemizde Aletli Dalışlara ait bir yönetmelik bulunmakta olup, Aletsiz dalış adına bu tür bir mevzuat bulunmamaktadır.
Bakınız,
Türk Karasularında Sportif Amaçlarla Yapılacak Aletli Dalışlara İlişkin Yönetmelik